ਕੀਨੀਆ ਤੋਂ ਭਾਰਤ ਲਈ 12 ਟਨ ਕਣਕ ਆਈ ਤਾਂ ਲੋਕ ਏਸਦਾ ਮਜਾਕ ਉੜਾ ਰਹੇ ਹਨ । ਕੀਨੀਆ ਨੂੰ ਮੰਗਤਾ, ਗਰੀਬ ਦੇਸ਼ ਕਿਹਾ ਜਾ ਰਿਹਾ । ਹੁਣ ਜਰਾ ਛੋਟਾ ਜਿਹਾ ਕਿੱਸਾ ਸੁਣੋ ।
ਤੁਸੀਂ ਅਮਰੀਕਾ ਬਾਰੇ ਤਾਂ ਜਾਣਦੇ ਹੋਵੋਗੇ ! ਨਿਊਯਾਰਕ, ਵਰਲਡ ਟਰੇਡ ਸੈਂਟਰ ਤੇ ਓਸਾਮਾ ਬਿਨ ਲਾਦੇਨ ਦਾ ਵੀ ਪਤਾ ਹੋਣਾ । ਪਰ ਜੋ ਤੁਸੀਂ ਜਾਂ ਬਹੁਤਿਆਂ ਲੋਕਾਂ ਨੇ ਨਹੀਂ ਸੁਣਿਆ ਉਹ ਹੈ ਇਨੋਸਾਈਨ ਪਿੰਡ’ ਜੋ ਕੀਨੀਆ ਤੇ ਤਨਜਾਨੀਆ ਦੇ ਬਾਰਡਰ ਤੇ ਵੱਸਿਆ ਹੈ । ਏਥੋਂ ਦੇ ਮੂਲ ਲੋਕ ‘ਮਸਾਈ’ ਕਹਾਉਂਦੇ ਹਨ ।
ਅਮਰੀਕਾ ਤੇ ਹੋਏ 9/11 ਦੇ ਹਮਲੇ ਬਾਰੇ ਮਸਾਈ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਕਈ ਮਹੀਨੇ ਬਾਅਦ ਪਤਾ ਲੱਗਿਆ ਜਦੋਂ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਲਾਗਲੇ ਕਸਬੇ ਦੀ ਕੁੜੀ ਕੀਮੇਲੀ ਨਾਓਮਾ ਜੋ ਕਿ ਸਟੇਨਫੋਰਡ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਦੀ ਮੈਡੀਕਲ ਸਟੂਡੈਂਟ ਸੀ ਨੇ ਆ ਕੇ ਇਹ ਸਾਰਾ ਕਿੱਸਾ ਮਸਾਈ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਦੱਸਿਆ ।
‘ਕੋਈ ਬਿਲਡਿੰਗ ਏਨੀ ਉੱਚੀ ਹੋ ਸਕਦੀ ਕਿ ਉਥੋਂ ਡਿੱਗ ਕੇ ਕਿਸੇ ਦੀ ਜਾਨ ਚਲੀ ਜਾਵੇ’ ਇਹ ਗੱਲ ਬਾਹਰਲੀ ਦੁਨੀਆ ਤੋਂ ਅਣਜਾਣ ਮਸਾਈ ਕਬੀਲੇ ਹੈਰਾਨ ਕਰਨ ਵਾਲੀ ਸੀ । ਫੇਰ ਵੀ ਉਹਨਾਂ ਲੋਕਾਂ ਨੇ ਅਮਰੀਕਾ ਦੇ ਦੁਖ ਨੂੰ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਦਿਆਂ ਉਸ ਸਟੂਡੈਂਟ ਬੱਚੀ ਕੋਲੋਂ ਅਮਰੀਕਾ ਦੇ ਰਾਜਦੂਤ ਵਿਲੀਅਮ ਬਰਾਂਗਿਕ ਨੂੰ ਇਕ ਚਿੱਠੀ ਭੇਜੀ । ਉਹ ਚਿੱਠੀ ਪੜ ਕੇ ਰਾਜਦੂਤ ਵਿਲੀਅਮ ਪਹਿਲਾਂ ਜਹਾਜ ਰਾਹੀਂ ਤੇ ਫੇਰ ਟੁੱਟੀ ਫੁੱਟੀ ਸੜਕ ਦਾ ਮੀਲਾਂ ਸਫਰ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਮਸਾਈ ਕਬੀਲੇ ਕੋਲ ਪਹੁੰਚੇ ।
ਪਿੰਡ ਪਹੁੰਚਣ ਤੇ ਮਸਾਈ ਕਬੀਲੇ ਦੇ ਲੋਕ ਇਕੱਠੇ ਹੋਏ ਤੇ 14 ਗਾਵਾਂ ਲਿਆ ਕੇ ਰਾਜਦੂਤ ਵਿਲੀਅਮ ਬਰਾਂਗਿਕ ਦੇ ਸਾਮਣੇ ਖੜੀਆਂ ਕੀਤੀਆਂ । ਕਬੀਲੇ ਦੇ ਬਜੁਰਗ ਨੇ ਗਾਵਾਂ ਦੀ ਰੱਸੀ ਅਮਰੀਕੀ ਰਾਜਦੂਤ ਨੂੰ ਦੇਂਦਿਆਂ ਨਾਲ ਇਕ ਤਖਤੀ ਦਿੱਤੀ ਜਿਸ ਤੇ ਲਿਖਿਆ ਸੀ ” ਏਸ ਦੁਖ ਦੀ ਘੜੀ ਚ ਅਸੀਂ ਅਮਰੀਕਾ ਦੇ ਨਾਲ ਹਾਂ ਤੇ ਆਪਣੇ ਵੱਲੋਂ 14 ਗਾਵਾਂ ਭੇਜ ਰਹੇ ਹਾਂ “
ਹਾਂ ਜੀ , ਤੁਸੀਂ ਸਹੀ ਪੜਿਆ 14 ਗਾਵਾਂ ਦਾ ਦਾਨ ਲੈਣ ਲਈ ਅਮਰੀਕਾ ਦਾ ਰਾਜਦੂਤ ਹਜਾਰਾਂ ਮੀਲ ਸਫਰ ਕਰਕੇ ਛੋਟੇ ਜਿਹੇ ਪਿੰਡ ਅੱਪੜਿਆ ਸੀ ।
ਗਾਵਾਂ ਨੂੰ ਲਿਜਾਣ ਦੀ ਦਿੱਕਤ ਅਤੇ ਕਾਨੂੰਨੀ ਅੜਿੱਕੇ ਦੇ ਚੱਲਦਿਆਂ ਗਾਵਾਂ ਵੇਚ ਕੇ ਗਹਿਣੇ ਲੈ ਕੇ 9/11 ਦੇ ਯਾਦਗਾਰੀ ਅਜਾਇਬ ਘਰ ਚ ਰੱਖਣ ਦੀ ਗੱਲ ਤੋਰੀ ਗਈ। ਜਦ ਅਮਰੀਕਾ ਦੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਇਹ ਸਾਰਾ ਵਾਕਿਆ ਪਤਾ ਲੱਗਿਆ ਤਾਂ ਉਹਨਾਂ ਗਹਿਣੇ ਲੈਣ ਦੀ ਜਗਾ ਗਾਵਾਂ ਲੈਣ ਲਈ ਆਵਾਜ ਉਠਾਈ । ਓਨਲਾਈਨ ਪਟੀਸ਼ਨਾਂ ਪਾਈਆਂ ਗਈਆਂ , ਅਧਿਕਾਰੀਆਂ ਨੂੰ ਈ-ਮੇਲ ਕੀਤੀਆਂ ਗਈਆਂ ।
ਕਰੋੜਾਂ ਅਮਰੀਕੀ ਲੋਕਾਂ ਨੇ ਪ੍ਰੋਗਰਾਮ ਉਲੀਕ ਕੇ ਮਸਾਈ ਕਬੀਲੇ ਦੇ ਏਸ ਮਹਾਨ ਦਾਨ ਲਈ ਉਹਨਾਂ ਦਾ ਦਿਲੋਂ ਧੰਨਵਾਦ ਕੀਤਾ ।
ਹੁਣ ਜੇ ਉਸੇ ਦੇਸ਼ ਕੀਨੀਆ ਦੇ ਵੱਲੋਂ 12 ਟਨ ਕਣਕ ਆਈ ਹੈ ਤੇ ਉਸ ਨੂੰ ਕਬੂਲ ਕਰੋ , ਦਿਲੋਂ ਸਿਜਦਾ ਕਰੋ ।
ਹਿੰਦੂ ਮੱਤ ਮੁਤਾਬਕ ਜਦੋਂ ਭਗਵਾਨ ਰਾਮ ਨੇ ਲੰਕਾ ਲਈ ਪੁਲ ਬਣਾਉਣ ਦਾ ਆਦੇਸ਼ ਦਿੱਤਾ ਤਾਂ ਗਾਲੜਾਂ ਵੀ ਨਿੱਕੇ ਨਿੱਕੇ ਵੱਟੇ ਲਿਆ ਕੇ ਉਸ ਪੁਲ ਚ ਲਾਉਣ ਲੱਗੀਆਂ ਸਨ । ਗਾਲੜਾਂ ਦੀ ਸ਼ਰਧਾ ਨੂੰ ਜਿਵੇਂ ਕਬੂਲ ਕੀਤਾ , ਉਵੇਂ ਹੀ ਕੀਨੀਆ ਦੇ ਲੋਕਾਂ ਵੱਲੋਂ ਭੇਜੀ ਇਮਦਾਦ ਨੂੰ ਖਿੜੇ ਮੱਥੇ ਸਵੀਕਾਰ ਕਰੀਏ ।
Author: Gurbhej Singh Anandpuri
ਮੁੱਖ ਸੰਪਾਦਕ